Doujinshi เป็นการ์ตูนสมัครเล่นที่สร้างขึ้นในปริมาณเล็กน้อยโดยวงการศิลปะและขายตามอนุสัญญาเฉพาะ อนุสัญญาเหล่านี้บางส่วนมีขนาดเล็กในขณะที่บางอนุสัญญามีขนาดใหญ่ฉาวโฉ่ การประชุมโดจินชิที่ใหญ่ที่สุด – ตลาดการ์ตูน (หรือเรียกสั้นๆ ว่า Comiket) ดึงดูดผู้เข้าร่วมมากกว่า 590,000 คนในเดือนธันวาคม 2554 โดจินชิสามารถนำเสนอตัวละครจากมังงะยอดนิยมด้วยเนื้อเรื่องใหม่หรือฉากอื่น แต่ยังสามารถนำเสนอเรื่องราว ตัวละคร และโลกที่เป็นต้นฉบับ เนื่องจาก doujinshi สร้างขึ้นเองและไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามแนวทางการเซ็นเซอร์ที่เข้มงวดที่บังคับใช้โดยบริษัทสำนักพิมพ์มืออาชีพ ศิลปินที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาจึงเพลิดเพลินกับอิสระเกือบทั้งเรื่องของ doujinshis และการแสดงภาพของพวกเขา อนุสัญญาที่ซื้อและขายโดจินชิมีแนวโน้มที่จะผ่อนปรนในทัศนคติที่มีต่อภาพเปลือย แต่บังคับใช้ในระดับหนึ่ง การแสดงภาพความรุนแรงหรือมุมมองทางการเมือง โดจินชิที่มีปัญหาจะต้องถูกวาดใหม่หรือเซ็นเซอร์ก่อนที่จะได้รับการอนุมัติให้ตีพิมพ์
เสรีภาพสัมพัทธ์ที่พบในโดจินชิช่วยให้ศิลปินสามารถแสดงออกอย่างเต็มที่โดยไม่มีข้อจำกัดทางกฎหมายหรือทางร่างกาย สิ่งนี้นำไปสู่การทดลอง เปรี้ยวจี๊ด และศิลปะโดจินชิ นอกจากนี้ยังทำให้สามารถตีพิมพ์โดจินชิจากซีรีย์การ์ตูนยอดนิยมที่มีอยู่โดยไม่จำเป็นต้องได้รับอนุญาตทางกฎหมายที่ซับซ้อน เสรีภาพที่สำนักพิมพ์โดจินชิอนุญาตนั้นไม่ได้ถูกละเลยโดยนักวาดการ์ตูนมืออาชีพ ศิลปินที่มีชื่อเสียงหลายคน เช่น Yoshitoshi ABe และ Akamatsu Ken วาดโดจินชิเพื่อเป็นตัวคั่นระหว่างผลงานระดับมืออาชีพของพวกเขา การสร้างโดจินชิทำให้พวกเขามีอิสระในการสร้างสิ่งที่พวกเขาต้องการ (ซึ่งต่างจากการทำตามคำแนะนำของหัวหน้างานและบรรณาธิการในบริษัทของตน) และยังช่วยให้พวกเขาสามารถโต้ตอบกับแฟนๆ ได้อย่างใกล้ชิดยิ่งขึ้น
แม้ว่าโดจินชิจะไม่ใช่สินค้าเชิงพาณิชย์ มังงะ แต่ก็สามารถดึงดูดแฟน ๆ จำนวนมากได้หากวาดอย่างชำนาญ แวดวงที่มีนักวาดการ์ตูนมากความสามารถมักจะมีชื่อเสียงและขายหมดเร็วกว่าคนอื่นๆ เนื่องจากศิลปินที่มีทักษะมีแนวโน้มที่จะโดดเด่น การประชุม doujinshi ได้ดึงดูดหน่วยสอดแนมที่มีความสามารถจากบริษัทสำนักพิมพ์ขนาดใหญ่ที่มองหาศิลปินหน้าใหม่และมีแนวโน้มจะเพิ่มคลังแสงของบริษัท ศิลปินการ์ตูนชื่อดังบางคนเริ่มต้นจากการเป็นศิลปินโดจินชิ และต่อมาได้รับการสำรวจโดยบริษัทผู้จัดพิมพ์และได้ย้ายไปสู่การวาดการ์ตูนอย่างมืออาชีพ ผู้เชี่ยวชาญดังกล่าว ได้แก่ Akamatsu Ken (Love Hina), Takahashi Rumiko (Ranma 1/2), Clamp (Card Captor Sakura) และ Tony เนื่องจากศิลปินเหล่านี้บางส่วนยังคงเผยแพร่โดจินชิดั้งเดิมของตนเองควบคู่ไปกับการ์ตูนระดับมืออาชีพของพวกเขา จึงมีบางกรณีที่โดจินชิจากศิลปินมืออาชีพที่มีชื่อเสียงถูกรับเลี้ยงโดยบริษัทผู้จัดพิมพ์และกลายเป็นผลิตภัณฑ์ระดับมืออาชีพ กรณีดังกล่าวรวมถึง: